WYWIADÓWKA PROFILKATYCZNA

Kolejna wywiadówka profilaktyczna będzie dotyczyła uzależnień. Większość rodziców boi się, że ich dzieci w którymś momencie sięgną po papierosy, alkohol czy narkotyki. Wielu tego typu problemom można byłoby zapobiec, gdybyśmy mieli odpowiednią wiedzę na ich temat. Niestety, nałogi wciąż pozostają tematem tabu, którego nie porusza się w wielu polskich domach. Tymczasem warto o nich rozmawiać – taka konwersacja może nawet uratować czyjeś zdrowie lub życie. A im wcześniej zaczniemy uświadamiać swoje dzieci, tym większa szansa, że nigdy nie będziemy musieli nakłaniać ich do terapii odwykowej.

Jak rozmawiać o uzależnieniach

Rodzice, którzy mają dobry kontakt z dzieckiem mają większą szansę, aby uchronić je przed uzależnieniami. Budowanie kontaktu, wiarygodność i rzetelna wiedza to ważne elementy w relacji między rodzicem a dzieckiem. Dzieci w okresie dojrzewania potrzebują poczucia więzi i przynależności do rodziny, wspierania poczucia własnej wartości, wiarygodności rodziców, sprawiedliwego traktowania, poszanowania intymności i dyskrecji oraz stanowczości w ważnych sprawach.

Im lepszy kontakt między rodzicem a dzieckiem, tym większa szansa, że rodzic zauważy niepokojące objawy u dziecka, takie jak:

·         unikanie rozmów, częste kłamstwa;

·         oddalanie się od rodziny;

·         łopoty w szkole, których wcześniej nie było np. wagary;

·         rozdrażnienie, niecierpliwość, agresja;

·         sypianie o różnych porach dnia (raz jest bardzo pobudzone a raz ospałe);

·         spędzanie czasu poza domem i unikanie kontaktu po powrocie;

·         nowi znajomi, o których nie chce rozmawiać lub samotne spędzanie czasu w pokoju;

·         nadmierny apetyt lub jego brak, gwałtowne chudnięcie lub tycie;

·         przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice;

·         dziwne zapachy w pokoju lub bezpośrednio od dziecka, przedmioty związane z narkotykami;

·         znikanie z domu pieniędzy lub wartościowych przedmiotów.

Pojedyncze objawy nie muszą oznaczać, że z dzieckiem dzieje się coś złego, jednak nie muszą wystąpić wszystkie objawy, aby świadczyć, że coś złego się dzieje.

Warto interweniować, gdy z dzieckiem dzieje się coś niepokojącego, jednak nie działać pod wpływem emocji i rozpocząć rozmowę wtedy, gdy wiemy, że znajdziemy czas na to, aby ją skończyć. W momencie pojawienia się problemu, warto także szukać pomocy u specjalistów.