Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im, C. Norwida w Zielonej Górze zaprasza na

Pierwsza zielonogórska szkoła powszechna, jaką była nasza „Jedynka”,  rozpoczęła swą działalność już 16 sierpnia 1945 roku. Było to zaledwie  miesiąc po instrukcji władz centralnych, normującej powstawanie życia szkolnego w powojennej Polsce i miesiąc po powstaniu w mieście Inspektoratu Szkolnego. Powszechną Szkołę Podstawową nr 1 ulokowano na Placu Słowiańskim 15, w budynku byłej niemieckiej szkoły podstawowej. Uroczyste otwarcie „Jedynki”  nastąpiło 16 sierpnia 1945 roku.  Pierwszym kierownikiem szkoły był Brunon Anders (z Monografii SP nr 1).

Kronikę szkoły z 1945 roku, która była pierwszą kroniką szkolną, kopie świadectw, fotografie budynku, uczniów, kadry nauczycielskiej i in. będziemy mogli obejrzeć na wystawie znajdującej się na pierwszym piętrze Zielonogórskiej Palmiarni.

Zapraszamy 12 października na godzinę 16:00 na oficjalne otwarcie.

zdjęcia...

 ________________________________________________________________________________________

Obchody jubileuszu siedemdziesięciolecia naszej szkoły zainaugurowały dzieci z klas I-III. 5 października pod opieką pani terapeutki oraz pani ze świetlicy zasadziły drzewko pamięci – małego platana wraz z  „kapsułą czasu”, do której włożyły swoje rysunki i prace literackie. Sadzenie drzewka sprawiło najmłodszym uczniom wiele radości.

SPEKTAKL BĘDĘ KRÓLEM

Niezwykła oprawa sceniczna, podniosły nastrój, dostojni goście, wzruszenie i wspomnienia, wspomnienia… Wzruszenie udzieliło się także prowadzącym uroczystość: aktorce Teatru Lubuskiego, pani Beacie Sobickiej - Kupczyk oraz panu Bartkowi Jędrzejakowi, absolwentowi Jedynki. „Każdy może być królem swojego życia, każdy może być tym, kim chce.” – tymi słowami pani Beata zapowiedziała spektakl „Będę królem” przygotowany przez szkolny zespół teatralny Wykrzyknik prowadzony przez panią Renatę Trzaskowską, nagrodzony Złotym Piórem Koszałka Opałka na Przeglądzie Dziecięcej Twórczości Teatralnej. „Ważne, by pierwsze marzenia o własnym królestwie zrodziły się wśród przyjaznych ludzi, którzy pomogliby przekuć dziecięce wyobrażenia w życiowe sukcesy.” – powiedział po występie młodych artystów pan Bartek

Po uroczystym powitaniu gości, prowadzący przypomnieli historię Jubilatki opracowaną  na podstawie najstarszych kronik szkoły i zachowanych dokumentów . I znów powróciły wspomnienia…

Oto krótki komentarz do przedstawionej prezentacji multimedialnej:

16 lipca 1945 roku  wydano instrukcję w sprawie realizacji obowiązku szkolnego  i organizacji szkół powszechnych w roku  szkolnym 1945/1946. 16 sierpnia 1945 roku  rozpoczęła działalność Powszechna Szkoła Podstawowa nr 1 na Placu Słowiańskim 15, w budynku byłej niemieckiej szkoły podstawowej. Pierwszym kierownikiem szkoły został pan Brunon Anders. Pomimo trudności uczniowie cieszyli się życiem szkolnym. Działały: Samorząd Szkolny,  harcerskie grupy chłopców i dziewczynek, szkolne koło PCK, kółko dramatyczne, recytatorskie, zespół taneczny

Rok szkolny 1973/74 rozpoczęła uroczysta inauguracja na dziedzińcu nowego budynku przy ul. Gwardii Ludowej 17 (obecnie ul. kard. Stefana Wyszyńskiego). Ówczesnym dyrektorem był pan Wiesław Szatkowski. Do nowej Jedynki  zapisano 640 uczniów. W 1978 roku dyrektorem szkoły została pani Irena Starkiewicz, a od roku 1986 szkołą kierował pan Józef Gembara.

 

1990- stanowisko dyrektora objęła pani Barbara Hejduk, która zapisała się w pamięci nauczycieli, uczniów i ich rodziców jako osoba niezwykle oddana szkole, mądry i wyrozumiały dyrektor, przyjaciel młodzieży.

Pani dyrektor Barbara Hejduk na uroczystości w filharmonii (z lewej), obok pani Irena Zaborowska i pani Krystyna Skoczylas.

To w naszej szkole marzenia w porę dostrzeżone, odpowiednio pielęgnowane uwalniają się i opuszczając nasze mury, ulatują wolno. Gdzie upadną, jak dmuchawce - tam budują nowe życie, ale wspomnienia i wdzięczność pozostają.

„Zatopię się w kwiecistym gwarze,

A kiedy wiosna powie koniec,

By nie dolecieć z twoich marzeń

Dmuchawcem sfrunę. Otwórz dłonie…”

To słowa wiersza, którymi prowadząca, pani Beata, powitała absolwentów Jedynki, a niezwykłą „ilustracją” do wiersza był występ uroczej baletnicy…

I oto powrócili do nas we wspomnieniach absolwenci szkoły, a prowadzący uroczystość zaprezentowali  wyniki plebiscytu pt. Nasi Wspaniali.

Wspaniali absolwenci dają  obecnym uczniom impuls do uwolnienia dmuchawców marzeń, a  szkoła nie ustaje w szlifowaniu kolejnych diamentów. Świadczą o tym liczne uczniowskie sukcesy naukowe, artystyczne i sportowe, ukazane w prezentacji multimedialnej. Oto niektóre z nich:

Sukcesy naukowe: m. in. osiągnięcia w wojewódzkich konkursach przedmiotowych oraz w Międzynarodowym Konkursie Matematycznym Kangur:

Sukcesy artystyczne:

v teatralne w latach 2004 – 2014:  Złote Pióro Koszałka Opałka, Srebrne Pióro Koszałka Opałka, Brązowe pióro Koszałka Opałka:  teatr RAZ DWA, teatr OD POCZĄTKU,  teatr DO GÓRY NOGAMI,  teatr WYKRZYKNIK.

 

v  laureaci Lubuskiego Konkursu Recytatorskiego,

v laureaci turniejów poetyckich:  Turniej Jednego Wiersza i Iskierka Radości, Ja i mój Świat; wydanie wielu tomików poezji dziecięcej

v udział  w  Światowym  Międzynarodowym  Festiwalu  Twórczości  Szkolnej  we  włoskiej  miejscowości San Remo.

 

Sukcesy sportowe

v  liczne osiągnięcia na szczeblu wojewódzkim, miejskim i rejonowym m. in. w piłce ręcznej,  siatkowej, w lekkiej atletyce, szachach.

Współpraca z zagranicą

Do ważnych sukcesów szkoły należy udana współpraca z zagranicą.

Na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat realizowaliśmy międzynarodowe projekty

wspólnie ze szkołami z Finlandii, Francji, Irlandii, Grecji, Włoch, Rumunii, Szwecji, Walii, Łotwy i Węgier. Szczególnie ważne i rozwijające są dla nas kontakty z wieloletnim partnerem – Niemcami i szkołą w Cottbus, z którą Szkoła Podstawowa nr 1 podpisała deklarację współpracy w 1999 roku.

 

Polsko-niemieckie spotkania młodzieży na obozach w Przylepie.

 

Tak wiele powodów do dumy dostarczyli nam uczniowie, iż nie sposób wszystkie z nich wymienić.  Po prezentacji przyszła kolej na występy artystyczne uczniów

i absolwentów Jedynki.

Uczniowie i absolwenci szkoły wzbudzili zachwyt  różnorodnymi talentami artystycznymi i stworzyli niezapomnianą aurę uroczystości.

 „Dmuchawce marzeń, dmuchawce wspomnień, dmuchawce słów…” - tak brzmiała zapowiedź  wystąpienia dyrektora szkoły, pana  Adama Szymczaka, a oto jego wybrane fragmenty:

„Pierwszego września 2015r. minęło 70 lat, od kiedy w Powszechnej Szkole Podstawowej nr 1 na Placu Słowiańskim zabrzmiał pierwszy dzwonek. (…)

Początki były bardzo trudne, jak czytamy w zachowanej kronice szkoły, ale osiedlający się tu Polacy nie tracili entuzjazmu, a nadzieja na normalne życie wyzwalała w nich bezinteresowną aktywność.

Dziś nie sposób wymienić wszystkich, nie sposób wyliczyć tego, co zrobili dla naszej szkoły, naszego miasta, kraju.

Długa jest lista tych, którzy na trwałe zapisali się  na kartach historii Jedynki, którzy ją tworzyli, rozwijali i wspierali. Dzięki temu nigdy nie była ona jedynie miejscem czy instytucją, ale rodziną stworzoną przez pokolenia uczniów i ich rodziców, nauczycieli, pracowników administracji i obsługi, którzy oddali Szkole Podstawowej nr 1 swoje umiejętności, entuzjazm i serce.

Dzisiejsza uroczystość to także święto absolwentów – przywoływania w pamięci kolegów, koleżanek, nauczycieli, ale i święto wzruszeń. Powrót do szkoły to bowiem powrót do najpiękniejszych, beztroskich lat życia.

Jestem dumny, że dane mi było przepracować ostanie 15 lat wśród ludzi twórczych, kreatywnych, poszukujących najlepszych rozwiązań w pracy z uczniami oraz otwartych i wrażliwych na potrzeby dzieci. Dzięki ich entuzjazmowi i zaangażowaniu udało się  stworzyć szkołę taką, jaką widzimy dzisiaj – przyjazną, kolorową i nowoczesną, otwartą na nowe wyzwania.

Jestem dumny,  że nasi uczniowie jak te symboliczne dmuchawce odlatują w świat i w różnych miejscach z powodzeniem realizują swoje marzenia.

Podobno dmuchawiec ma taką moc jak świeczka na torcie – spełnia życzenia. Moim życzeniem jest, aby nie zabrakło nauczycieli i uczniów, którzy z dumą będą mówić: „Jedynka to moja szkoła!”- tak zakończył swoje wystąpienie pan dyrektor Adam Szymczak.

Z okazji święta, szanowna Jubilatka otrzymała wiele życzeń, ale także ważny dla ducha szkoły prezent - sztandar. Z tej okazji ponownie zabrał głos Dyrektor szkoły, aby przekazać sztandar w ręce dzieci. „Niech będzie on symbolem waszej godności i powinności uczniowskiej. Strzeżcie jego honoru” – zwrócił się do uczniów tworzących pierwszy poczet sztandarowi Szkoły Podstawowej nr 1 im. Henryka Sienkiewicza w Zielonej Górze.

Przyjmując sztandar, uczniowie złożyli uroczystą przysięgę, w której przyrzekli „(…) otaczać go czcią i dbać o to, by właściwym postępowaniem, zachowaniem i rzetelną nauką pracować na dobre imię szkoły.”

W ostatniej części uroczystości oddano głos dostojnym gościom: pani Wioletcie Haręźlak – wiceprezydent Miasta Zielona Góra oraz pani Annie Włodarczak – przedstawicielce Lubuskiego Kuratorium Oświaty. W swoich wystąpieniach panie złożyły gratulacje i wygłosiły wiele ciepłych słów pod adresem szkoły, dyrekcji, nauczycieli i uczniów. 

Następnie do wszystkich zgromadzonych zwróciła się pani Monika Szajner - Rola - przewodnicząca Rady Rodziców z miłymi podziękowaniami dla dyrekcji i nauczycieli za trud nauczania i wychowania młodego pokolenia.

W tej uroczystej chwili szczególnie ciepło i  wzruszająco zabrzmiały słowa pożegnalnej piosenki:

„Chcesz wiedzieć gdzie twój śmiech, kiedy smutno ci,

Gdzie ten klucz do zagadek drzwi.

Masz serce tak jak ja - czujesz jego rytm,

serce podpowiada, że tak pięknie żyć.

 

Pięknie żyć znaczy kochać świat.

Pięknie żyć tak jak żyje ptak.

Pięknie żyć tańczyć tak jak wiatr,

a Ziemi życzyć naj - jak najdłuższych lat!”

Niezwykły nastrój towarzyszył gościom i gospodarzom jubileuszowych uroczystości  także podczas spotkania w budynku szkoły, gdzie obejrzano okolicznościowe wystawy obrazujące historię i dorobek Szkoły Podstawowej nr 1 w Zielonej Górze. I znów wspomnień czar, wiele ciepłych słów, wzruszenie, pamiątkowe zdjęcia… zupełnie jak w wierszu:

„Chcę zatrzymać ten moment,

Choć na chwilę tam wrócić…

Wspomnienie jak dmuchawce…

Raz pobudzone w wir wiatru

Powracają.”

 

sprawozdanie 70 lecie

Zielona Góra, 6 października 2015 roku

 ________________________________________________________________________________________

   

 ________________________________________________________________________________________